Ο Δημήτρης Μαρτίδης σπούδασε στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ (1986-1992). Παράλληλα ασχολήθηκε με τη μουσική και την εθνομουσικολογία. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του τον απασχόλησαν εξίσου η ζωγραφική, η γλυπτική, οι κατασκευές και η φωτογραφία. Αυτό είχε ως συνέπεια να οδηγηθεί στην επινόηση υβριδικών τρόπων λειτουργίας και σε διευρυμένες χρήσεις των καλλιτεχνικών μέσων.
Στη συνέχεια δημιούργησε το δικό του εργαστήριο – καταφύγιο πραγματευόμενος τις επισφαλείς και ρευστές σχέσεις του σύγχρονου υποκειμένου με το ιερό, το βέβηλο, τον τόπο, την πόλη και το δημόσιο χώρο. Η περιπλάνηση και οι συλλεκτικές πρακτικές χαρακτηρίζουν διαχρονικά τη δουλειά του καταλήγουν να μετουσιώνονται σε σύνθετα μυθολογικά αφηγήματα στα οποία έμβιο και αβιοτικό, ανθρώπινο και ζωικό, φυσικό και τεχνητό εκ-πολώνονται και α-χρονοποιούνται.
Από το 1994 έως το 2012 δίδαξε τα μαθήματα Πλαστική Ι Υλικά και Πλαστική ΙΙ Χρώμα, εμπλουτίζοντας το περιεχόμενό τους με επιτελεστικά συμβάντα.
