Καθηγήτρια της Θεατρολογίας-Ιστορίας Θεάτρου του 20ού αιώνα
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης, έκανε μεταπτυχιακά στο θέατρο στο Πανεπιστήμιο Paris III-Sorbonne Nouvelle και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Harvard (PhD, 1994). Δίδαξε στο New York University, στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου στην Κωνσταντινούπολη (όπου ξεκίνησε τη διδασκαλία των αρχαίων και νέων ελληνικών με την υποστήριξη του Ιδρύματος Ωνάση), και στο Πανεπιστήμιο Harvard (1996-1999). Διετέλεσε υποδιευθύντρια του θυγατρικού Ιδρύματος Ωνάση στη Νέα Υόρκη (1999-2001) και δίδαξε ως επισκέπτρια στα πανεπιστήμια Yale και Κρήτης (2001-2002). Έχει υπάρξει υπότροφος του ΙΚΥ, του Ilex Foundation και του Bogliasco Foundation. Διετέλεσε Αντιπρόεδρος του ΔΣ του ΚΘΒΕ (2011-2013).
Στο Tμήμα Θεάτρου διδάσκει θεατρολογία από το 2003. Παράλληλα, είναι ιδρυτικό μέλος και διδάσκουσα του Harvard Summer Program in Greece (από το 2002 έως σήμερα) και έχει διατελέσει αναπληρώτρια διευθύντρια (ακαδημαϊκός εταίρος) του Harvard Center for Hellenic Studies-Greece (2010-2018). Πρόσφατα, υπήρξε Program Director in Byzantine Studies στο Dumbarton Oaks Research Library and Collection (2018-2021).
Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα σχετίζονται με την κωμωδία (λαϊκή και λόγια), με τη θεατρική μετάφραση καθώς και με την πρόσληψη του Ίψεν στην Ελλάδα.
Έχει συνεπιμεληθεί τρεις συλλογικούς τόμους:
· Υπηρέτριες και υπηρέτες: ιστορικά υποκείμενα και καλλιτεχνικές αναπαραστάσεις στον ελληνόφωνο χώρο (19ος-21ος αιώνας), Εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2020 (με τις Παναγιώτα Μήνη, Κωνσταντίνα Γεωργιάδη και Ιουλία Πιπινιά).
· Σκηνική πράξη στο μεταπολεμικό θέατρο – συνέχειες και ρήξεις: Διεθνές επιστημονικό συνέδριο αφιερωμένο στον Νικηφόρο Παπανδρέου, Εκδόσεις ΑΠΘ, Θεσσαλονίκη 2014 (με τον Ανδρέα Δημητριάδη και την Ιουλία Πιπινιά).
· Modern Greek Literature: Critical Essays, Routledge, Nέα Yόρκη 2003 (με τον Gregory Nagy).
Περαιτέρω, εξέδωσε το Alexandrovodas the Unscrupulous by Georgios N. Soutsos, Translation and Introduction, The Isis Press, Istanbul 2012.
Άλλες δημοσιεύσεις (ενδεικτικά):
· «Η μετάφραση στο “έθνος της κατά προσέγγισιν συνεννοήσεως”: o Βάσος Δασκαλάκης ως μεταφραστής του Ίψεν», Ιστορία και ιστοριογραφία του ελληνικού θεάτρου – Πρακτικά επιστημονικού συνεδρίου προς τιμήν του Θόδωρου Χατζηπανταζή, Αρετή Βασιλείου, Κωνσταντίνα Γεωργιάδη, Αντρέας Δημητριάδης, Κωνσταντίνα Ριτσάτου (επιμ.), Ρέθυμνο 2020, σ. 327-343.
· «Ιδεολογικές και επιστημονικές συνιστώσες της μελέτης του Καραγκιόζη στα πρώτα χρόνια της Μεταπολίτευσης (1974-1985)» στα Πρακτικά του Ε΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου, Θέατρο και Δημοκρατία – Αφιερωμένο στον καθηγητή Βάλτερ Πούχνερ, Αλεξία Αλτουβά, Καίτη Διαμαντάκου (επιμ.), Αθήνα 2018, σ. 581-587.
· «Belisarius in the Shadow Theater: The Private Calvary of a Legendary General», Greek Laughter and Tears: Antiquity and After, Margaret Alexiou, Douglas Cairns, eds., Edinburgh University Press, Edinburgh 2017, σ. 390-411.
· «Anouilh par Koun» στα Actes du colloque “Relations France-Grèce: le théâtre des années 1960 à nos jours”, textes edités par Platon Mavromoustakos-Sophia Felopoulou, Athènes 2017, σ. 151-159.
· “Translation as Geographical Relocation: Nineteenth-Century Greek Adaptations of Molière in the Ottoman Empire,” Imperial Geographies in Byzantine and Ottoman Space, eds. Sahar Bazzaz, Yota Batsaki, Dimiter Angelov, CHS–Harvard University
Press 2013, 207–223.
· “Ottoman Karagöz and Greek Shadow Theater: Communicational Shifts and Variants in a Multi-ethnic and Ethnic Context”, Ruse and Wit, The Humorous in Arabic, Persian and Turkish Narrative, ed. Dominic Parviz Brookshaw, Ilex Foundation Series, Harvard University Press 2012, 146–157.
· “Αρχοντοχωριάτης και Αγαθόπουλος ο Ξηροχωρίτης: Όπου ο Παντελής Σούτσας συνταντά τον Μολιέρο (1876)”, στο Αντώνης Γλυτζουρής – Κωνσταντίνα Γεωργιάδου (επιμ.), Παράδοση και εκσυγχρονισμός στο νεοελληνικό θέατρο: από τις απαρχές ως τη μεταπολεμική εποχή (Πρακτικά του Γ΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου), Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2010, σ. 43-50.
· “Μισέ Κωζής (1848): πολυπολιτισμικά νυχτοπερπατήματα στην οθωμανική Κωνσταντινούπολη”, Ζητήματα Ιστορίας του Νεοελληνικού Θεάτρου – Μελέτες αφιερωμένες στον Δημήτρη Σπάθη, επιμ. Νικηφόρος Παπανδρέου – Έφη Βαφειάδη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007, 67-81.
Γραφείο: 5ος όροφος Εξαδακτύλου. Τηλέφωνο: 2310 99 21 56
Email: stavrak@thea.auth.gr
Ώρες συνεργασίας: Τρίτη 5-8 – παρακαλώ να επικοινωνείτε με μέηλ για ραντεβού.
Διδασκόμενα μαθήματα
· Ιστορία του παγκοσμίου θεάτρου ΙΙ
· Kείμενα θεωρίας θεάτρου I
· Εισαγωγή στο θέατρο του Σαίξπηρ
· Η ευρωπαϊκή κωμωδία: από την πράξη στη θεωρία
· Θεωρία και πρακτική της θεατρικής μετάφρασης
· Συγκριτική δραματολογία: Πρόσληψη αρχαίου δράματος στην ευρωπαϊκή δραματουργία (διδακτική ομάδα)
· Δραματουργικές αναλύσεις – κλασικά κείμενα: Οί κωμωδίες του Μολιέρου
· Δραματουργικές αναλύσεις – νεότερα κείμενα: Η δραματουργία του Ίψεν
